Nawala ang taong mahal mo, ngunit sana, andito siya. Andyan siya sa puso mo, ngunit sana, yakap mo siya — hindi lamang sa alaala.
Kung darating ang araw o panahon, na magkakasama kayong muli, sana’y habampanahon na.
Miss mo siya, higit pa sa kung paano mo kayang sabihin o ipadama. Miss mo siya — ganoong kalalim! Unfathomably, senselessly, terribly.
At okay lang ma-miss mo siya. Hayaan mo ang sarili mong maramdaman ang damdaming iyan na walang panghuhusga.
Ngunit isang araw, malalaman mong kailangan mo na palang mag-move on. Hindi natatapos ang buhay dahil miss mo siya. Siguro, dapat kang magkaroon ng mga activities kahit hindi mo ma-enjoy sa una para maokupa ang utak mo.
Magkaroon ka ng hobbies, mag-exercise ka, o mag-volunteer sa kahit ano, basta ma-distract ka.
Makakatulong din ang friends and family. Mas mabuting may nakakaunawa sa iyong nararamdaman. Yung alam niyang gusto mong makalimot pero hindi mo pa kaya kaya inuunti-unti mo. Yung sasamahan ka kahit sa kadramahan.
Walang scientific evidence para patunayang nararamdaman din ng iba ang iyong emosyon, ngunit may tinatawag tayong power of emotional energy.
Kung nami-miss mo siya, ibig sabihin, na mahal mo diya at malalim ang inyong connection. Sa pagmamahal, walang kinalaman ang physical distance o mahabang panahon ng pagkakalayo. Sa pagmamahal, kahit matagal na kayong magkalayo, mami-miss mo pa rin siya.
Sabi nga nila, “absence makes the heart grow fonder ” at muli, sinasabi ko sa iyo, na okay lang na ma-miss mo siya. Basta kaya mong i-hold ang emotions mo.
RLVN