NO PERMIT, NO EXAM PROHIBITION ACT’

SA likod ng mga pader ng mga paaralan, maraming estudyante ang nahaharap sa mga hamon na dulot ng kahirapan at kakulangan sa pinansiyal na kapasidad.

Sabi nga, ang bawat pagsusulit ay tila isang laban na kailangang lampasan, hindi lamang sa larangan ng akademiko kundi pati na rin sa harap ng mga hamon ng buhay.

Ngunit sa gitna ng dilim at pag-aalinlangan, animo’y isang liwanag ng pag-asa ang sumilay sa buhay ng marami: ang

“No Permit, No Exam Prohibition Act.”

Makaraang lagdaan ni Pangulong Ferdinand Marcos Jr., ang batas ay naglalayong burahin ang tradisyunal na “no permit, no exam” na patakaran sa mga paaralan.

Sa pamamagitan nito, pinapayagan ang mga estudyante na magpatuloy sa kanilang mga pagsusulit nang hindi kinakailangang magpakita ng permit mula sa paaralan, lalo na kung sila ay hindi makapagbayad ng matrikula at iba pang bayarin.

Sa unang tingin, tila isang simpleng hakbang lamang ito, ngunit sa likod ng bawat artikulo at talata ng batas, matatagpuan ang kabuuang layunin at epekto ng nasabing hakbangin.

Ang “No Permit, No Exam Prohibition Act” ay hindi lamang isang simpleng hakbang tungo sa pagpapalawak ng mga karapatan ng mga estudyante. Ito ay isang pagtugon sa mga pangangailangan ng mga nasa laylayan ng lipunan.

Sa pamamagitan ng pagpapalawig sa karapatan ng bawat estudyante na makapagpatuloy sa kanilang pagsusulit, binibigyang-daan ng batas na ito ang pag-usbong ng mga bagong pangarap at pag-asa.

Ang ginawang pagpirma ni PBBM sa batas ay tila nagdulot ng malaking pagbabago sa sistema ng edukasyon sa Pilipinas.

Sa ilalim ng Republic Act (RA) 11984, inaatasan ang lahat ng mga pampubliko at pribadong institusyon sa elementarya (K to 12), higher education institutions, at mga institusyong teknikal at vocational na payagang sumabak sa exam ang mga estudyante nang hindi kinakailangang magpakita ng permit.

Sa pamamagitan ng batas na ito, binibigyan ng pagkilala ang karapatan ng bawat estudyante na magkaroon ng pantay na oportunidad na mapabuti ang kanilang kinabukasan sa pamamagitan ng edukasyon.

Isa itong tagumpay para sa mga karapatan at kagalingan ng mga estudyante. Patunay na seryoso ang pamahalaan sa pagtataguyod ng karapatan sa edukasyon para sa lahat.

Hindi nga lang ito magiging epektibo kung hindi ito susuportahan ng bawat sektor ng lipunan.

Kailangan ng pakikiisa at pagtutulungan ng mga paaralan, mga guro, mga magulang, at ng buong komunidad upang matiyak na ang bawat estudyante ay makakamit ang kanilang pangarap sa buhay.

Hindi na kailangang mawalan ng pag-asa sa hinaharap dahil sa isang pirma na kulang.

Sa simpleng hakbang na ito, binibigyan din ng boses ang mga maralitang estudyante na dati’y parang balewala sa sistema.

Sa kabila ng liwanag na dulot ng batas na ito, hindi pa rin nito natatapos ang mga hamon at pagsubok.

Ang pagpapatupad ng batas sa mga eskwelahan at mga komunidad ay magiging isang daang-daang laban.

Mahalaga ang pagkakaisa dahil sa pamamagitan nito’y magiging posible ang pangarap ng bawat estudyante para sa isang mas maganda at mas maliwanag na kinabukasan.

At sa tulong ng bagong batas na ito, ang edukasyon ay magiging mas magaan at mas abot-kamay para sa bawat Pilipino.