“I SPEND my life nothing, with no family, no children, but with my own”.
Isang kataga na mula sa isang lalaking maputi, matangkad, matangos ang ilong, mapula-pulang balat at isang 40-anyos na banyaga na si Robert Conrad Wrolsen.
May mga pangarap tayo na mahirap abutin sa buhay, dahil mismong tayo na rin ang lumalayo para makamit ito, mayroon din tayong gusto sa buhay na hindi natin alam kung ano nga ba ito, at kung paano makakamit ang tunay na gusto mo.
Isa lamang si Robert Conrad Wrolsen o mas kilala sa tawag na Conrad sa mga bilyung-bilyong tao na gustong makamtan ang tunay na kaligayahan sa buhay.
Tubong New York, USA si Conrad, isang American citizen kung saan doon nito halos ginugol ang kanyang buhay mula sa pag-aaral hanggang sa pagtatrabaho, ngunit doon ay hindi niya matagpuan ang tunay na kaligayahan.
Kaya’t nagpunta rito sa Pilipinas para punan ang mga pagkukulang sa kanyang buhay at dito na rin siya nakapag-asawa at kasalukuyang naninirahan sa bayan ng Rosario, Cavite.
Dalawang taon na rin siyang naninirahan sa Pilipinas. Sinubukan niya ring mag-apply ng trabaho, ngunit hindi naging madali ito para sa kanya, kaya naman sinubukan niyang magpadyak o maging sidecar driver.
“It is started s a joke”, dagdag pa niya.
Dahil sa kagustuhang maging busy, nang sa gayon ay kumita rin ng pera. Sa kabila ng init na temperatura sa Pilipinas ay pinili niya ang magpadyak.
Tinuturing niyang bonus na ang perang kinikita sa trabaho dahil na rin sa nakakakilala siya ng bagong kaibigan at bagong kaalaman sa mga ito.
“Being a sidecar driver is a hard job, sitting in line while waiting for the next passenger”, ngunit hindi ito isang balakid para mahirapan sa buhay bagkus ay isang hakbang para sa kanya na maging masaya.
Dito niya rin natagpuan ang tunay na kaligayahan sa buhay dahil na rin sa ating Filipino Culture and Values kung gaano ka-hospitable ang mga Pinoy, pakikipagkapwa at pagkakaisa, maging ang pakikipagkaibigan, yan na raw ang lubos na hinahangaan niya sa ating mga Pinoy.
“You can never understand the culture, without experience”, dagdag pa niya.
Hindi man siya makapagsalita ng sarili nating wika lubos niya namang naiintindihan at minamahal kung ano tayo at kung anong mayroon tayong mga Pinoy.
Tunay ngang kahit saang sulok ng mundo ay ating hahamakin ang lahat matagpuan lamang ang inaaasam na kaligayahan.
SID SAMANIEGO